متن دکلمه پروانه ای که سوخت از پویا بیاتی

دوباره شام غریبانه ای گرفته دلم
میان کوچه ی غم خانه ای گرفته دلم

شبیه شمع که تا پای مرگ می سوزد
برای غربت پروانه ای ، گرفته دلم

چون مادران جوان مـُرده ، اشک می ریزم
چه سوگواری جانانه ای گرفته دلم

ندارم آب میان بساط خود جز اشک
چه حس و حال غریبانه ای گرفته دلم

شبیه ابر خزان دیده سیر می بارم
سیاهپوشم ، می گریـَم ، عزادارم

بقیع خلوت و خاموش روضه های توأم
بقیع خلوت و خاموش روضه های توأم
ببین چگونه در آغوش روضه های تو ...

سلام حضرت زهرا ... سلام حضرت زهرا ... گدایت آمده است
حریم بغض گلوگیر من دوباره شکست ...

یک عمر با دل من ذره پروری کردی
برای من که غریبم ، تو مـادری کردی

به سینه میزنم و میزنم به سیم جنون
بیا قدم بگذاریم در حـریم  جــنـــون

به سوز ناله ی عشق و به آه ِ صبر قسم
به روضه خوانی خورشید و اشک ابر قسم

که قـد ِ ماه به پای غمت کمان شده است
که باد محض عزای تو نوحه خوان شده است

نفس ... نفس بده که دم مرگ روی دست شما
تمام خلق بگویند که گفت : یــــــــا زهـــــــرا

Text by : Tak-Lyrics

برچسب ها: متن آهنگ پروانه ای که سوخت پویا بیاتی,پروانه ای که سوخت آهنگ پویا بیاتی,متن ترانه پویا بیاتی پروانه ای که سوخت,شعر آهنگ پروانه ای که سوخت,متن دکلمه پروانه ای که سوخت پویا بیاتی,دکلمه پویا بیاتی پروانه ای که سوخت,یک عمر با دل من ذره پروری کردی,برای من که غریبم,تو مادری کردی